İki farklı çizgi filmde iki farklı mesajla karşılaşınca benim gündemime girdi.
İki çizgi filmden biri: Pek çok güvendiğimiz, aman efendim mutlaka yayınlayacaklarını önceden dikkatlice inceler dediğimiz bir kanalda yani TRT Çocuk'ta yayınlanan "Keloğlan".Yerli bir öykü\kahraman sunalım çabasının ürünü olduğu belli ancak çarpık. İnanca dayalı tek bir ipucu yok ya da ben rast gelmedim. Biraz kıyısından köşesinden ahlak ancak bir inanca dayalı değil. Havada kalmış. Bunun yanı sıra inancı tahrip edecek şeyler var içinde. Bolca iksir, büyü var. Bir de mahsum görünen tehlikeli cümlecikler. Onların mesajını gözünüzü kısıp, kulağınızı dikleştirince fark edebiliyorsunuz. Yani bebelerin yapamayacağı şekilde. Bakınız örnek veriyorum.
Keloğlan illüzyon yapmaya çalışıyor. Hileli sihirbazcılık oynuyor yani. Kurduğu cümle yaklaşık olarak şu:
-Bu kutudakini yok edeceğim. Bu kutuda da yoktan var edeceğim.(!)
Yeterinec açık değil mi? Başka sözüm yok hakim bey.
Gelelim diğer çizgi filme. İnternette rast geldiğim Türkçe seslendirme yapılmış yabancı yapımı, "Üçüzler". Hiç yerli değil. Hiç milli de değil. İlk çocukluklarına adım atmak üzere olan üçüz bebekler var çizgifilmde. Oldukça yalın. Yabancı yapımı olmasından ötürü temkimli yaklaşıyordum ancak baba ve bebekler arasında geçen şu diyalogu duyunca kalbimi bir çaldı. Buyurun aşağıda.
Ağaç yapraklarını inceleyen bebekler bablarına soruyor:
-Yaprakları kim böyle boyuyor?
-Yüce Yaratıcı...
Türkçe seslendirmede bir değişiklik yapılmamışsa şayet; bu minicik, sade hakikat cümlesi için dahi yavrucaklara izletilebilir "Üçüzler".
