Atatürk’ü özlemle anmak zorunda değilsiniz

10 Kasım sona erdiğine, herkes gerekli paylaşımı yapıp sosyal medyada Atatürk ile arasında kurmuş olduğu ilişkiyi açığa çıkardığına, özlemle anmalar sona erip günlük hayata döndüğümüze göre ben de artık iki satır yazabilirim bu konuda.

Bir eleştiri yazısına giriş yapmış bulunmaktayız ancak; bu eleştiri bildik yurdum Kemalist’inin kutsalına methiye dizmesine dair bir eleştiri değil. Bu zaten beklediğimiz ve artık kendi haline bıraktığımız bir durum.
Bu eleştiri zaruri olmadığı halde “-mış gibi” yapanların, “Hey herkes bana baksın, ben de seviyorum!” çocuksuluğuna bürünen koca adamların\kadınların eleştirisi .

Mesela Atatürk ile arasında hiçbir bağ olmayan ancak; canhıraş varmış gibi gösteren siyasetçiler. Kemalizm’den beslenmediğini bildiğimiz hatta bırakın beslenmeyi  Kemalizm karşıtı duruşundan bir kimlik edinmiş AK Parti’nin bazı siyasetçilerinin tavrı. İsmi ezberde kalmayan bu siyasetçilerin “Günü geldi, iki satır paylaşmak lazım.” tavrından bahsediyorum.

Sayın siyasetçi, siz partinizin önemli bir koltuğunu işgal etmediğinize göre, önemli günlerde mesaj verme sorumluluğunu kendinizde neden hissediyorsunuz? Neden kendinizi sözlerinize Anıtkabir’e gidenlerin yüzlerine taktığı maskelerden takmak zorunda bırakıyorsunuz? Lütfen bunu yapmak zorunda hissetmeyin, size oy vermiş kitlenin sizden bu tür bir mesaj beklediği falan yok. Bunu kitlenizin 10 Kasım’da Anıtkabir’in aslanlı yolunu arşınlamamış olmasından da anlayabilirdiniz. Samimiyet ölçer değiliz ama; aptal da değiliz. Bu yüzden pek seviyormuş, çok kıymet veriyormuş gibi yapmanız oldukça sevimsiz geliyor.

Bir diğer eleştiri de medyaya. Hadi bir kısım medya; televizyon ekranlarında, gazete sayfalarında “Olmasaydın olmazdık.” yazısına yer verdi. Koç Holding reklamı ucuza getirmiş, malum medya da hem reklam hem mesaj diye bir taşta iki kuşu vurmuş. Durum bundan ibaret olsa “Bu bildiğimiz hikaye, üzerinde durulmasına gerek yok.” deyip geçerdik.

Ama efendim nedir muhafazakar medyanın bu reklama desteği?

Mesela Zaman Gazetesi arka kapağında bu reklama yer vererek kime hizmet ediyor? Bu gazeteyi, okuruna sorulsa hiç dolandırmadan “şirk” diye cevap verebileceği bir reklamı yayınlamak zorunda bırakan nedir?
Bir de haber siteleri var, her biri Müslüman kitleye hitap ettiğini iddia eden siteler. Bu sitelerdeki kafa karışıklığına ne diyeceğiz? Öyle ki günü 10 Kasım haberleriyle açtı bu siteler. Sadece haber mantığıyla yazılmış metinler olsaydı belki “Haber verme görevi yerine getirilmiş.” der geçerdik. Ama hitap ettiği kitle için hiç bir anlam taşımadığı halde “manevi huzurda saygı duruşunda bulunma” gibi ifadelere yer vermek, yine hitap ettiği kitle birçok konuda önder olarak görmediği halde “ulu önder\çok büyük önder” hitaplarını kullanmak bu sitelerin de samimiyetine gölge düşürdü.

Siyasetçileri, medyayı artık Atatürk’ü övmek zorunda olmadıklarına, zamanın o zorunda bırakılma zamanı olmadığına iknaya çalışırken zor bir zamanda Atatürk’ü övmek zorunda bırakılanlardan birinin bir sözü çıktı karşıma. Merhum Erbakan’ın kaldığı bu can sıkıcı durumda anladığım kadarıyla yine keskin zekası yetişmiş imdadına, övgü defterine aynen şöyle yazmış:

Aziz Atatürk. Bu millet yaptıklarını asla unutmayacak!