Anneler hep çocuklarına karşı yolsuz, yöntemsiz, yetersiz, çaresiz...
Hep bir uzman ihtiyacı içinde. Halbuki bu bir illüzyon.
Siz kendi çocuğunuzun üzerinde ihtisas yapmış bir uzmansınız, diyorum.
Gözler parlıyor. Hemen ekliyorum: Ama tabii sadece kendi çocuğunuz
üzerinde.
Çünkü "yetersiz anne" sorununu bir miktar çözelim derken
okulun en uzman annesi yarışmasını başlatırım diye de korkmuyor değilim.
Korku ve ümit arasını bulmak hep zor, orada kalabilmek hep zor. Bu, annelik konusunda da böyle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder