29 Nisan 2019 Pazartesi

Homoseksüelliği Önleme Rehberi


Cinsiyet kimliği bozukluğu ile ilgili gelen vakalar artıkça başucu kitaplarımdan biri olan kitap: Anne babalar için gençlerde homoseksüelliği önleme rehberi/ Dr. Joseph Nicolosi

Huzum kaçmasın, arpam kesilmesin diye konuyla ilgili konuşmaktan kaçınan ruh sağlığı uzmanlarından olmaktan korusun Allah. Bu kitap ve kendi danışanlarımla yaptığım terapilerden öğrendiklerimi buradan paylaşacağım. Hadi bu ilk yayın olsun. Bismillah.

****

Homoseksüelliğin insan cinselliğinin sağlıklı bir çeşidi olduğuna dair herhangi bilimsel bir çalışma yok. Bu durumu sorun olarak tartışmamak moda haline gelmiştir.
Homoseksüelliğin psikiyatrik bozukluklar tanı el kitabından çıkarılması, bilimsel akıl yürütmenin rasyonel süreci sonunda gerçekleştirilmedi; aksine bu zamanın ideolojik duruşunun bir dayatması olarak ortaya çıktı.

* * * *

Biyolojik faktörler bizi belli davranışlara zorlamaz. Sadece böyle davranışların ortaya çıkma ihtimalini arttırır.
Bu durumda hormonlar ya da genler homoseksüelliği geliştirmez. Kişinin yetişme çağında anne babasıyla, akranlarıyla, sosyal faktörler ile etkileşimi homoseksüelliğin gelişip gelişmemesini etkiler. (Ben buraya sosyal medyadaki yüceltmeyi de eklemek istiyorum)

Bir örnek...
Jack genetik olarak kilo almaya çok yatkın bir çocuk ve bu onun doğuştan gelen bir özelliği. Annesi de bu özelliğini ona kilo aldıracak yemeklerden bol bol yaparak destekliyor. Okulda şişko diye alaya alınıyor, dışlanıyor. Eve gelince en iyi yaptığı şeyi yapıyor, yemek yiyip rahatlıyor. Arkadaşlarım haklı ben obezim, deyip durumu kabulleniyor.
Kimse Jack'i sağlıklı düzeyde zayıflatmak için uğraşmıyor. Doğası böyle, genler, hormonlar diyerek Jack'i nasıl değiştirmeden topluma kabul ettiririz diye düşünüyorlar? Buraya kadar herşey çok saçma değil mi?
Şişman olmak gerçekten Jack'in kaderi mi? Halbuki insan vücudu obeziteye göre tasarlanmamıştır. Aslında bu özellik biyolojik faktörlerin, anne baba etkisinin, arkadaşların etkisinin ve kendi davranışsal tercihinin sonucu olarak ortaya çıkıyor. Tıpkı homoseksüellikte olduğu gibi.

****
Anne-Babalar önce kendi cinsiyeti ile barışık olmalı, cinsiyetini bir dezavantaj gibi yansıtmamamlı.

****

Anne ve baba ile kurulan sağlıklı ilişki sağlıklı bir cinsiyet kimliği geliştirmenin en önemli dayanak noktalarından biri.
Özellikle okul öncesi dönemde;
KIZLAR için , sıcak ve yakın bir anne-kız ilişkisine ihtiyaç var, kız çocuğunun annesi ile özdeşim kurması için. Babanın da kızının kendisi ile özdeşim kurmasına ön ayak olmaması gerekiyor.
ERKEKLER için, baba-oğul iletişiminin kuvvetli olmasına ve babanın bu iletişim için zaman ayırmasına ihtiyaç var. Erkek çocuğun zamanının tümünü annesi ile geçirerek özdeşimi annesi ile kurmaması gerekiyor.

Özdeşim kurma durumunu doğru okuyamayan anne "Oğlum bana çok düşkün. ", baba "Benim Erkek Fatma kızım!" şeklinde düşünerek bir şeylerin yanlış gittiği hissini öteleyebiliyor.

****

Cinsiyet kimliği bozukluğu bulunan kadınlarda karşılanmamış şefkat ihtiyacı olabileceği ifade edilir. Bu ne demek?
Bu kadınların meselesi, aynı cinsten şefkat görmemiş olmak.
Bu kadınlar anneleri ile olan bağlarının tamirine ihtiyaç duyarlar.
Anneleri ile kuramadikları duygusal bağı başka kadınlarla kurmak isterler.

****

Baba erkek çocuğuna erkek olma sürecinde yol gösterici olmalıdır. Erkekliğin ete kemiğe bürünmüş halini çocuk babada görmelidir. Giysiler, ilgiler, roller, çocukla oynan oyunlar cinsiyet kimliğini destekler nitelikte olmalıdır.
Genellikle babasıyla soğuk ve yetersiz bir ilişkisi olan çocuk güvenli bir cinsiyet kimliği oluşturamaz.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder